Page 7 - Nga veranda jote duket shtëpia ime

Do të doja të isha shqiptar

isha një të dashur, një punë, një pagë neto prej një mijë e
Ktreqind eurosh në muaj, dhe me orët shtesë, që zakonisht
i refuzoja, mund t’i arrija shumë lehtë një mijë e gjashtëqind
euro. Kisha leje qëndrimi, kisha miq sa të doja, kisha një shtrat
dopio. Kisha një abonim mujor në Digitalb prej rreth njëzet
eurosh, ku mund të shihja pa hesap futboll dhe filmat e fundit,
në gjuhën origjinale, me titra në shqip. Kisha një apartament
në qendër, pranë teatrit bashkiak, që e kisha marrë me qira
bashkë me një mik. Kisha një Golf të zi të 2005-ës, që nuk
harxhonte shumë. Isha anëtar i bibliotekës bashkiake dhe
kisha një pirg me libra mbi komodinë, që duhej t’i ktheja prej
muajsh, por ende s’i kisha përfunduar së lexuari, edhe ngaqë
kisha shkruar vetë një libër. Kisha një unazë me një diamant
të vogël njëzet e tre karatësh, që shpesh e mbaja me vete; kisha
harxhuar një djall e gjysmë për ta blerë, por rasti i duhur s’vinte
kurrë. Sa për familjen, kisha mentalitet të vjetër. Në xhep,
kisha kurdoherë një kuti shkrepëseje. E kisha lënë duhanin.
Kisha shumë të afërm shqiptarë, që i shihja rrallë, e mendonin
për mua se isha njeri i ftohtë dhe mendjemadh. Një herë, zura