Page 9 - Pas xhamit të dyfishtë

Halldóra Thoroddsen 7

derë, me një karro që e tërheq pas. Dorëzon gazetën e
fundjavës në mes të natës. Befas e sheh atë në dritare. E
shquan.

Rregullsia mbi të gjitha. Në këmbë në orën nëntë.

Gjithnjë në nëntë. Bën një kafe, lyen një rriskë bukë
me gjalpë e i vë pak djathë, nuk bën vezë për vete, edhe
pse është e shtunë. Zakonisht e ha një vezë për mëngjes
fundjavave. Por sot jo, se nuk ka pushuar si duhet
mbrëmë. Gjithsesi ajo ka reshtur së bëri vezë. Ka reshtur
rreth të pesëdhjetave. Që atëherë fle si një erashkë, sa
përgjumet pakëz. Krahasimi me erashkën s’është fort i
goditur, vërtet, por kështu e percepton ajo.

Ka harruar lëngun e frutave. I jep freski, ngjyrë
dhe pak shije jugu, pa folur për ëmbëlsirën që ia ka
ënda aq shumë. Ndërkaq lexon dy gazeta që zgjasin
derisa nis edicioni i orës dhjetë: “Periudha me rritjen
më të lartë ekonomike në historinë islandeze, sipas
analizave të ekonomistëve”, thotë folësi. Periudha
me progresin më të madh do të ishte më zbavitëse,

thotë duke iu drejtuar vetes dhe radios. Flet shpesh
me aparatin e radios. Poli i Veriut shkrin pesë herë më
shpejt në krahasim me parashikimet. Gjatë natës, në
qendër të Reikjavikut, dikë e kanë rrahur egërsisht me
një shkop golfi. Sa për të tjerat, gjithçka si zakonisht.