Page 11 - Aventurat e pazakonta të shegertit të vogël

III

Arratia

Natën vonë, kur të gjithë i kishte kapluar gjumi, Hlapiti u ngrit.
Nga errësira e madhe përreth, iu duk sikur ishte mbyllur në një
sënduk.
Doli nga kuzhina pa zhurmë, si një miush, dhe hyri në punishte.
Aty brenda ishte akoma më errët, si një kuti e mbyllur nga të gjitha
anët. Kur Hlapiti ndezi shkrepësen, mbi dysheme diçka zuri të
shushurinte, të zvarritej dhe të shpërndahej sa andej-këndej. Ishin

minjtë. Gjatë natës, ata brenin lëkurën e këpucarit. Por djali nuk u
mor me ta, sepse kishte punë tjetër më të rëndësishme për të bërë.
Si fillim, ai mori një copë letre të vjetër dhe lapsin e madh të
këpucarit. Pastaj u ul mbi stolin e vet të vogël me tri këmbë dhe zuri
të shkruante:

Ju doni t’i hidhni çizmet në zjarr. Më vjen shumë keq për këtë,

ndaj po iki nëpër botë, që t’i hap pakëz ato. Kështu, çizmet nuk
do të jenë më të ngushta. Bëhuni i mirë me shegertët e tjerë!
Jepuni më shumë supë dhe bukë të ngrohtë. Do t’ua sjell sërish

çizmet.

Hlapiti

9